ĆWICZENIA WSTĘPNE
Podejmując naukę gry na fletach, musimy na początku przyzwyczaić palce do prawidłowego układu i dokładnego zamykania otworów. Należy zwrócić uwagę, aby ręce w czasie gry nie były zmarznięte.
Ćwiczenia zadęcia na flecie należy rozpoczynać na dźwiękach h-jako 1, a-jako 2, g-jako 3. Te dźwięki są najłatwiejsze do wykonania.
Dmuchamy we flet pewnie i płynnie, ale nie za mocno. Staramy się jak najdłużej grać wybrany dźwięk na jednym wydechu. Ten ciągły dźwięk przerywamy poprzez zbliżenie końca języka do przedniej części podniebienia, a przez to zamykamy strumień powietrza do fletu. Granie długich dźwięków oraz ich przerywanie można porównać do wymawiania do fletu sylaby „tut”. Krótkie, przerywane dźwięki wykonywane są jak sylaby „tu-tu-tu” lub „tu-ku, tu-ku, tu-ku” (technika stakkato). Początkowe ćwiczenia gry na flecie mają charakter imitacyjno-naśladowczy odgłosów z otaczającego środowiska, np:
-naśladowanie karetki pogotowia (technika legato - łączenie dźwięków),
-naśladowanie odgłosów kukułki (technika staccato - odrywanie dźwięków (przykłady w załączniku)
W czasie gry opartej na diatonice najtrudniejsze do wykonania są dźwięki 6 i 7 (d i c niskie).
Wygrywanie tych dźwięków wymaga dokładnego zakrycia palcami właściwych otworów, lekkiego i równomiernego zadęcia.